× Portal pełni rolę zaplecza SEO i treści na nim są treściami sponsorowanymi. Informacje znajdujące się na portalu nie są poradami medycznymi. Aby zasięgnąć porady medycznej, należy skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub specjalistą.
Objawy chorobowe

Brak apetytu

Brak apetytu może mieć wiele różnych przyczyn. Jeśli nie dochodzi do gwałtownej i znacznej utraty wagi ciała, długotrwałych zaparć stolca, utraty wigoru i energii, to właściwie nie ma powodu do niepokoju. Apetyt u człowieka zależy w znacznej mierze od czynników uwarunkowanych genetycznie: osoby szczupłe i przy tym bardzo żywe mają inne nawyki żywieniowe niż ludzie niscy, otyli i do tego bardzo spokojni. Wiadomo na przykład, że u ludzi w podeszłym wieku występuje znacznie mniejszy apetyt. Poza tym istnieją rozmaite wyobrażenia o tym, co i w jakiej ilości powinno się jeść.

Nagła utrata apetytu wymaga konsultacji z lekarzem, który oceni, czy jest to oznaka choroby, czy tylko przejściowy „spadek formy”. Lekarz uwzględni stosunek wagi ciała do wzrostu, wiek pacjenta, zapyta o sposób odżywiania, o to, jak szybko i w jakim stopniu doszło do utraty wagi. Istnieje również możliwość, że brak apetytu jest po prostu indywidualną cechą danego człowieka. Niektórzy posiadają bowiem genetycznie uwarunkowane niższe zapotrzebowanie na przyjmowanie pokarmów. U innych z kolei występują znaczne wahania, faz wzrostu i spadku apetytu.

Przyczyny braku apetytu

Brak apetytu może mieć podłoże fizjologiczne lub psychiczne. W pierwszym przypadku są to np. wrodzone wady serca, choroby układu pokarmowego lub uszkodzenia mózgu. Apetyt zmniejsza się również w okresie każdej choroby, zwłaszcza zakaźnej (grypa, gruźlica). Związane jest to z przyjmowaniem pewnych grup leków. Przyczyną braku apetytu u dzieci może być obecność narośli w nosie, zapalenie ucha środkowego lub migdałków, brak witamin i substancji mineralnych w codziennym jadłospisie.

Przyczyny o podłożu psychicznym

Brak apetytu jest znacznie częściej spowodowany przyczynami natury psychicznej – stresem i negatywnymi przeżyciami.

Także dzieci – nawet najbardziej racjonalnie karmione – mogą wykazywać brak łaknienia wywołany napięciem nerwowym związanym z wewnętrznym rozwojem dziecka. Bardziej bezpośrednie przyczyny można znaleźć w złej atmosferze panującej w domu. Brak apetytu zależy także od nawyków i doświadczeń wyniesionych z domu rodzinnego. Niechęć do jedzenia u dziecka może być efektem przekarmienia mlekiem, słodyczami i rozmaitymi przekąskami. Przyczyną może być też brak snu wskutek nocnego przesiadywania przed ekranem telewizora lub komputera oraz przeciążenie fizyczne i psychiczne. Brak apetytu wynika często z nadopiekuńczości ze strony „troskliwych” babć i cioć, próbujących „pomóc” w wychowaniu dziecka. Zwłaszcza jedynaki na zabiegi takie reagują przekorą i nie chcą jeść.

Brak apetytu w wieku dojrzewania

jedną z postaci braku apetytu związaną z wiekiem dojrzewania jest jadłowstręt (anorexia nervosa). Jest to bardzo poważna forma zaburzeń apetytu, występująca na tle nerwowym. Problem ten dotyczy zwłaszcza dziewcząt, które albo zupełnie odmawiają jedzenia, albo zaraz po posiłku wywołują u siebie wymioty.

Objawy anoreksji

– Wstręt przed jedzeniem.

– Wymioty po spożyciu posiłku, również celowo wywoływane przez chorą osobę.

– Wychudzenie.

– Bladożółty odcień skóry.

– Zwolniony puls i obniżona temperatura ciała.

Gdy dziecko nie ma apetytu

Czasem zdarza się, że dziecko bez żadnej konkretnej przyczyny traci ochotę do jedzenia. Jest to najczęściej zjawisko o charakterze przejściowym i nie stanowi jeszcze większego powodu do niepokoju. Skutecznym sposobem w większości przypadków jest zmiana lub urozmaicenie jadłospisu malucha. Jeśli jednak brak apetytu utrzymuje się zbyt długo, a rodzice zauważają u dziecka oznaki osłabienia oraz utratę wagi ciała, należy zwrócić się o poradę do lekarza.

Czy można coś zrobić samemu?

Pacjenci cierpiący z powodu braku apetytu powinni otrzymywać dania, napoje lub przekąski pobudzające apetyt, np. jogurt, kwaśne mleko i soki owocowe. Dorośli, którzy ze względów zdrowotnych nie mogą przyjmować małych dawek alkoholu pobudzającego apetyt, mogą sięgnąć po dostępne w aptekach środki pobudzające łaknienie. Bardzo skuteczna jest herbatka z piołunu, kłącza goryczki, ziela tysiącznika pospolitego, drapacza lekarskiego i innych ziół o podobnym działaniu.

Dobry znak

Z medycznego punktu widzenia brak apetytu podczas choroby nie jest objawem niekorzystnym, lecz naturalną reakcją organizmu. W ten oto sposób organizm sygnalizuje, że wszystkie swoje siły koncentruje na walce z chorobą, zamiast zużywać energię na procesy trawienne.

WAŻNE

Jeśli brak apetytu nie jest tylko reakcją towarzyszącą zwyczajnej niegroźnej chorobie, należy udać się po poradę do lekarza. W wielu przypadkach stosuje się specjalną psychoterapię, która jest wprawdzie długotrwała, ale przynosi bardzo dobre efekty.