Jelito cienkie jest bardzo ważnym narządem biorącym udział w procesie trawienia pokarmu. Narząd ten pobiera również niezbędne dla organizmu witaminy, substancje mineralne i pierwiastki śladowe, w które następnie zaopatruje krew i naczynia limfatyczne. Błona śluzowa jelita cienkiego jest zaopatrzona w miękkie, palczaste uwypuklenia zwane kosmkami. Kosmki odgrywają istotną rolę w procesie wchłaniania substancji ze światła jelit. Z różnych przyczyn może dochodzić do rozrastania się kosmków, co powoduje wydalanie nieprzyswojonego pokarmu. W organizmie zaczyna brakować witamin, pacjent chudnie, pojawiają się biegunki oraz objawy anemii. Występują również zaburzenia pracy gruczołów wydzielniczych, stany zapalne stawów, otrzewnej, opłucnej i osierdzia. Na skórze pojawiają się ciemne plamy, łuszczenie naskórka. Po raz pierwszy obraz kliniczny choroby opisał amerykański patolog George H. Whipple (1878-1976).
Choroba Whipple’a przyczyna
W kosmkach błony śluzowej jelita cienkiego osiedlają się duże komórki żerne (makrofagi), które mają zdolność fagocytozy, czyli pochłaniania drobnoustrojów oraz pinocytozy, czyli pochłaniania płynów. Makrofagi tego typu krążą także w naczyniach i węzłach chłonnych.
Choroba Whipple’a objawy
– przewlekłe biegunki, tłuszczowe stolce.
– chudnięcie, osłabienie, gorączka.
– ból przy uciskaniu ślinianki.
– niedokrwistość, niedobór witamin.
– stany zapalne stawów, zaburzenia pracy gruczołów.
– zapalenie otrzewnej, opłucnej i osierdzia.
– plamy na skórze.
Choroba Whipple’a leczenie
Stosuje się terapię antybiotykową, która powoduje stopniowe cofanie się objawów. Leczenie może trwać nawet ponad rok, a więc dotąd, aż wszystkie bakterie zostaną zniszczone.
Czy można coś zrobić samemu?
Choroby Whipple’a nie można wyleczyć na własną rękę, konieczna jest fachowa pomoc lekarska. Po terapii antybiotykowej pacjent powinien przestrzegać diety bogatej w witaminy i białko. Jest to wskazane, aby wyrównać w organizmie braki tych substancji.
Kiedy należy udać się do lekarza?
Objawy w postaci przewlekłych biegunek i chudnięcia bez wyraźnej przyczyny, są w każdym przypadku poważnym sygnałem do zasięgnięcia porady lekarskiej. U wielu pacjentów z chorobą Whipple’a zazwyczaj występuje jeszcze i bóle stawów. Należy bezzwłocznie udać się do lekarza.
Jak postąpi lekarz?
Chorobę Whipple’a diagnozuje się na podstawie wyników enteroskopii, czyli wziernikowania jelita. Ze ściany jelita pobiera się próbki tkanki i poddaje analizie laboratoryjnej. Pacjent z zaawansowanym stadium choroby zostaje skierowany do szpitala.
Przebieg choroby Whipple’a
Istotą choroby Whipple’a są zaburzenia transportu substancji odżywczych z jelita cienkiego do krwi i naczyń chłonnych. Białko, tłuszcze, część węglowodanów i liczne witaminy zostają wydalone bez przyswojenia i wykorzystania przez organizm. Pacjent oddaje obfity, miękki i tłuszczowy stolec. Występuje chudnięcie, niedokrwistość i cały zespół zaburzeń na tle braku witamin. W końcu zaczynają się pojawiać symptomy wyniszczenia organizmu i silne osłabienie. Nie leczona choroba Whipple’a kończy się zgonem pacjenta, natomiast podjęcie terapii zapewnia wyleczenie w każdym jej stadium.
Jak można zapobiec chorobie Whipple’a?
Choroba Whipple’a występuje bardzo rzadko i nie należy do chorób zakaźnych. Jak dotąd nie są dokładnie znane jej przyczyny. Nie można jej zapobiegać, a w razie wystąpienia pierwszych objawów należy bezzwłocznie udać się do lekarza.
