Proces odchudzania w dużym stopniu połączony jest z poziomem aktywności fizycznej. Im więcej spalonych kalorii, tym większy deficyt i lepsze rezultaty. Systematyczne uprawianie sportu nie w każdym przypadku jest jednak możliwe. Wiele osób musi ograniczyć ruch do minimum, ze względów np. zdrowotnych czy zawodowych. Rozwiązaniem w takim przypadku mogą być specjalnie zbilansowane diety, które ułatwiają chudnięcie nawet przy niskim poziomie aktywności fizycznej.
Odchudzanie a aktywność fizyczna
Teoretycznie schudnąć można nawet bez uprawiania sportu. Wystarczy obniżyć ilość przyjmowanych kalorii i zrezygnować z niektórych produktów, a waga stopniowo powinna zacząć się zmniejszać. Aktywność fizyczna sporo jednak ułatwia. Nie tylko przyspiesza spalanie kalorii, ale też pozytywnie wpływa na regulowanie poziomu cukru we krwi, procesy metaboliczne czy ogólną sprawność. Przy małej ilości ruchu pozbycie się nadmiaru kilogramów jest trudniejsze. Dostarczana wraz z jedzeniem energia nie może być szybko spożytkowana, przez co organizm nie ma okazji do sięgnięcia po zapasy w tkance tłuszczowej. Na początku odchudzanie wydaje się przynosić efekty. Szybka różnica w wadze jest jednak spowodowana głównie utratą wody oraz zmagazynowanych w wątrobie i mięśniach cukrów. Zbyt radykalne ograniczenie ilości spożywanych kalorii może być też szokiem dla organizmu. Szybkie chudnięcie wiąże się wówczas ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia efektu jo-jo w przyszłości.
Zapotrzebowanie kaloryczne
Podstawą w ustalaniu jadłospisu dla osoby o niskiej aktywności fizycznej powinno być wykonanie pomiarów składu ciała. Warto też przeprowadzić wywiad zdrowotny i żywieniowy, aby optymalnie dopasować zapotrzebowanie energetyczne. W internecie znaleźć można różne kalkulatory i analizatory poszczególnych parametrów. Dają one dość ogólne wskazania średnie, jednak wystarczające do wykazania czynnej przemiany materii. Należy dostarczać do organizmu nieco mniej kcal niż wynosi zapotrzebowanie, dzięki czemu możliwe będzie spalanie tkanki tłuszczowej. W przypadku niskiej aktywności fizycznej duże znaczenie ma rozkład kcal w poszczególnych posiłkach. Na śniadanie powinno przypadać ok. 25-40% zapotrzebowania dobowego, na drugie śniadanie 5-10%, na obiad 30-35%, na podwieczorek 5-10%, a na kolację 15-20%. W zależności od stopnia otyłości, dzienne spożycie kcal warto wraz ze zmniejszeniem wagi stopniowo obniżać. W ciągu dnia należy też dostarczać minimum 30-35 ml wody na kilogram masy ciała.
Dieta odchudzająca przy niskiej aktywności fizycznej
W diecie odchudzającej przy niskiej aktywności fizycznej bardzo ważne jest odżywcze śniadanie, które powinno być wysokobiałkowe i średnio-węglowodanowe. Do każdego posiłku warto dodawać warzywa. Najlepsze źródła węglowodanów w takim jadłospisie to kasze i przetwory z mąki pełnoziarnistej, w tym pieczywo. Białko można dostarczać w postaci jaj, ryb, indyka, kurczaka, cielęciny oraz innych chudych mięs. Dobrym jego źródłem będą też twarogi, maślanka, kefir, jogurt naturalny czy rośliny strączkowe – np. ciecierzyca, fasola i soczewica. W diecie nie powinno zabraknąć zdrowych tłuszczów, dostarczanych chociażby z nasionami, orzechami czy oliwą z oliwek. Najlepiej dodawać je do potraw na zimno. Korzystne metody obróbki cieplnej to przede wszystkim gotowanie na parze i pieczenie w folii. Należy unikać smażenia na głębokim tłuszczu. Z diety powinno się wyeliminować żywność wysokoprzetworzoną i słodycze. Lepiej też unikać większości owoców, które zawierają dużo węglowodanów prostych – ewentualnie można sięgnąć po kilka truskawek, borówek czy malin. Taki plan żywienia warto uzupełnić bezpiecznym suplementem diety na odchudzanie. Do ciekawych propozycji należą plastry Sliminazer. Ich recenzję przeczytać można na stronie: https://polski-blog-medyczny.pl/plastry-sliminazer/. Stanową one alternatywę dla tradycyjnych kapsułek. W przeciwieństwie do nich, plastry Sliminazer uwalniają, rozprowadzają i ułatwiają wchłanianie substancji aktywnych bezpośrednio przez skórę.
