Spojrzeniem można nieraz wyrazić więcej niż słowami, ponieważ zdradza ono wszystko to, co ukrywa wnętrze człowieka. Jest to stara prawda, którą oprócz poetów głosili już dwaj starożytni lekarze: Hipokrates i Filostratus. Twierdzili oni nawet, że z oczu można wyczytać i odgadnąć charakter człowieka. Znacznie później pojawiły się w medycynie pierwsze przesłanki, mówiące o możliwości odczytania z oczu wskazówek o dolegliwościach pacjenta. W XVII w. drezdeński lekarz P. Meyen pisał: „Aby dowiedzieć się, która część ciała jest przyczyną dolegliwości, trzeba wziąć pod uwagę cztery części mapy oka”.
Na przełomie XIX i XX wieku węgierski lekarz Ignaz von Peczely oraz szwedzki proboszcz Nils Liljequist propagowali irydodiagnostykę w formie, która jest znana i stosowana do dzisiaj. Niezależnie od siebie stworzyli oni mapy irydodiagnostyczne, na których zaznaczyli obszary tęczówki, z których odczytać można wskazówki na temat chorób takich organów jak: serce, wątroba, nerki itd.
W ostatnich dziesięcioleciach irydodiagnostyka była domeną specjalistów zajmujących się medycyną niekonwencjonalną. Obecnie opracowana jest bardzo dokładna topografia, czyli swego rodzaju mapa ludzkiego oka.
Dysponując odpowiednią wiedzą z zakresu irydodiagnostyki, można na podstawie takiej mapy wysnuć bardzo trafne wnioski na temat źródeł dolegliwości danego pacjenta. Mimo to medycyna tradycyjna odnosi się bardzo sceptycznie do tego typu metod diagnostycznych, określając je mianem niepoważnych.
Przyczyną sceptycyzmu jest brak znajomości mechanizmów wywołujących zmiany w tęczówce oka. Nie wiadomo bowiem, czy zmiany te rzeczywiście świadczą o zaburzeniu chorobowym.
Na czym polega irydodiagnostyka?
Doświadczony diagnosta potrafi na podstawie mapy oka wyłowić wskazówki na temat zarówno mocnych stron organizmu, jak i uwarunkowanych genetycznie skłonności do określonych zaburzeń. Specjalista może również wysnuć wnioski na temat stanu zdrowia pacjenta w danej chwili.
Metoda irydodiagnostyczna pozwala stwierdzić obecność zarówno ostrych stanów zapalnych, jak i chorób przewlekłych. Nie można natomiast postawić pewnej diagnozy, jeśli chodzi o zmiany nowotworowe w organizmie. Najważniejszą zaletą tej metody jest fakt, że wskazuje ona nie tylko pojedyncze schorzenie, ale bierze pod uwagę całościowy obraz zdrowia organizmu. Irydodiagnostyka nie polega na rozpoznawaniu różnicowym w rozumieniu ukierunkowanej naukowo medycyny tradycyjnej. Nie może więc w przypadku poważnych chorób zastąpić innych metod diagnostycznych, takich jak analiza krwi czy badania rentgenowskie. Dobry diagnosta w razie wystąpienia najmniejszych nawet wątpliwości zawsze przeprowadzi dodatkowe badania lub poleci pacjentowi odpowiedniego specjalistę.
Jak przeprowadza się irydodiagnostykę?
Irydolog bada wygląd oka za pomocą tzw. irydoskopu, cyzli silnie powiększającej lupy. Jest to urządzenie wyposażone w podpórkę na brodę, dzięki czemu oko pozostaje nieruchome, jest odpowiednio oświetlone, a jego obraz powiększony. W badaniu irydodiagnostycznym ważne są najmniejsze, nawet niezauważalne przez laika, zmiany struktury lub barwy tęczówki. W zależności od rodzaju umiejscowienia tych zmian lekarz może wysnuć wnioski na temat ewentualnych schorzeń, nasilenia choroby oraz dotkniętych nią organów. Tego rodzaju wskazówki tworzą całościowy obraz stanu pacjenta. Badanie irydodiagnostyczne nie wiąże się z najmniejszym nawet ryzykiem dla zdrowia pacjenta i jest bezbolesne. Jedyną niedogodnością podczas badania może być światło emitowane przez irydoskop, które przez pacjentów jest czasem odbieranie jako nieprzyjemne.
Kto może przeprowadzać irydodiagnozę?
Dotychczas irydologią zajmowały się głównie osoby zagłębiające tajniki medycyny alternatywnej. Ostatnio zaczęli zwracać na nią uwagę i ją stosować również lekarze akademiccy. Aby móc świadomie i odpowiedzialnie stosować irydodiagnostykę, trzeba nie tylko posiadać solidną wiedzę medyczną, ale również zdobyć wieloletnią praktykę w tej dziedzinie.
Ważne
Oglądanie przez lupę tęczówki oka u innej osoby nie jest dla niej niebezpieczne. Jednak wszelkie wnosi na temat ewentualnych schorzeń należy pozostawić specjaliście. Irydodiagnostyka wymaga bowiem solidnej wiedzy medycznej oraz wieloletniego doświadczenia w tej dziedzinie.
