Łupież pstry pojawia się na skutek zakażenia powierzchniowych warstw skóry przez pewien gatunek grzyba. Najczęściej zdarza się to u osób dorosłych, wykazujących tendencję do nadmiernego pocenia się. Po zakażeniu, zazwyczaj na górnej części tułowia pojawiają się drobne plamy różowawe, żółto lub ciemnobrunatne, z czasem ciemniejące. Można również zaobserwować ich stopniowe zlewanie się w większe przebarwienia. W czasie drapania skóra złuszcza się w postaci drobnych wiórków, ale może też odchodzić całymi płatami.
Objawy łupieżu pstrego
– Okrągłe lub owalne plamy na skórze; żółtawo-brunatne, rzadko czarne
– Łuszczenie się skóry – odpadają drobne łuski lub całe płaty skóry
– Zakażone partie skóry nie opalają się na słońcu
– Możliwe uczucie swędzenia
– Późniejsze przebarwienia skóry na dużych powierzchniach
Jakie są przyczyny łupieżu pstrego?
Chorobę wywołuje grzyb(malassezia furfur), na którego zarodniki można natknąć się właściwie wszędzie, jednak potrzebuje on dogodnych warunków, by móc wniknąć w skórę. Takie możliwości zapewnia mu silnie pocąca si skóra, stąd też wiele przypadków tej choroby można spotkać u osób przebywających w tropikach. Niemniej jednak, w klimacie umiarkowanym łupież pstry pojawia się także dość często.
Jak leczy się łupież pstry?
Miejsca dotknięte przeciera się roztworem spirytusu, zawierającym środki przeciwgrzybicze. Ponadto należy często myć skórę kwaśnym mydłem i starać się zmniejszyć wydzielanie potu.
Co można zrobić samemu?
Czasem wystarczają sposoby domowe, jak na przykład bardzo mocne i energiczne namydlanie skóry. Pianę należy pozostawić do wyschnięcia na 10 minut, a następnie wyszorować całą powierzchnię ciała szorstką szczotką.
Zabieg ten należy powtarzać wielokrotnie, a ponieważ grzyb wywołujący łupież osadza się tylko na powierzchni zrogowaciałego naskórka, są duże szanse na skuteczne pozbycie się tego pasożyta.
Kiedy należy zgłosić się do lekarza?
Właściwie porada lekarska jest niezbędna w każdym wypadku infekcji skóry, jeżeli nie ustępuje ona samoistnie po kilku dniach. Łupież pstry stanowi raczej problem natury kosmetycznej niż problem medyczny, ale trudno to samemu ocenić i dlatego konsultacja lekarska jest bardzo istotna.
Co zrobi lekarz?
Lekarz zbada pod mikroskopem wycinek zainfekowanej skóry, a ponadto użyje do badania specjalnych promieni świetlnych, pod wpływem których ogniska zapalne przyjmą barwę od złotożółtej do pomarańczowej.
Jeżeli diagnoza potwierdzi łupież pstry, lekarz zapisze roztwory przeciwgrzybicze na bazie spirytusu oraz środki złuszczające. Jeśli rozległość zmian skórnych jest znaczna, stosuje się także środki doustne. Lekarz zaleci także stosowanie specjalnych gatunków mydła z dodatkiem selenu.
Łupież pstry – przebieg choroby
Pod pachami, na klatce piersiowej, brzuchu i na plechach pojawiają się najpierw pojedyncze, chaotycznie rozrzucone łuszczące się plamy i plamki. Są okrągłe lub owalne, żółtawe, ale mogą mieć różne odcienie aż do brunatnego, a nawet czarnego.
Nie leczone, rozprzestrzeniają się, łączą się w grupy i przybierają najróżniejsze kształty. Zaatakowana skóra w nieznacznym stopniu złuszcza się otrębiasto. Podczas drapania jednak odrywają się drobne matowe łuski. Plamy pozornie nie zmieniają kolory pod wpływem słońca, ale po wyleczeniu na skórze zostają jeszcze przez dłuższy czas białawe przebarwienia, które z czasem znikają.
Czy łupież pstry jest niebezpieczny?
Łupież nie jest chorobą niebezpieczną, nie wywołuje nawet złego samopoczucia. Dopiero gdy dochodzi do swędzenia, mogą pojawić się komplikacje. Drapiąc energicznie skórę można uszkodzić jej głębsze partie, a tym samym otworzyć drogę innym, bardziej niebezpiecznym zarazkom.
Jak unikać łupieżu?
– Osoba, która intensywnie się poci i miała już kłopoty z łupieżem, powinna nosić luźną, przewiewną garderobę, która umożliwi odparowanie potu.
– Tkaniny naturalne lepiej nadają się do noszenia niż syntetyczne
– Po każdym wysiłku, który spowodował pocenie, należy bardzo dokładnie umyć ciało
Ważne
Łupież pstry nie jest właściwie zaraźliwy, niemniej jednak nie poleca się wspólnego korzystania z tej samej gąbki lub ręcznika. Bielizna, codziennie zmieniana powinna być wykonana z materiałów nadających się do gotowania.
