Niedosłuch typu przewodzeniowego występuje rzadziej niż niedosłuch odbiorczy, jednak z uwagi na to, że pogorszenie słuchu występuje w tym przypadku nagle, łatwiej je zaobserwować. Co wywołuje niedosłuch przewodzeniowy, jak się objawia i jak wygląda leczenie?
Przyczyny niedosłuchu przewodzeniowego
Niedosłuch typu przewodzeniowego to nagłe pogorszenie słuchu związane ze zmianami w zewnętrznym kanale słuchowym. W przeciwieństwie do niedosłuchu odbiorczego, który bardzo często jest konsekwencją fizjologicznych procesów zachodzących w organizmie wraz z wiekiem – niedosłuch przewodzeniowy powstaje na podłożu urazów, zatkania przewodu lub choroby. Wymaga zatem niezwłocznej wizyty u lekarza laryngologa lub protetyka słuchu i przeprowadzenia badań, pozwalających ustalić źródło zaburzenia.
Do najczęstszych przyczyn głuchoty przewodzeniowej należą:
- zatkanie ucha woskowiną,
- obecność ciała obcego w uchu (częsty powód niedosłuchu przewodzeniowego u dzieci),
- zapalenie ucha zewnętrznego lub środkowego,
- otoskleroza,
- urazy ucha, w tym perforacja błony bębenkowej,
- skutki uboczne po zażyciu niektórych leków (np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych),
- przewlekłe stany zapalne błony śluzowej nosa i gardła,
- zapalenie migdałków,
- uraz głowy,
- wady anatomiczne małżowiny usznej lub przewodu słuchowego.
Należy pamiętać, że groźną przyczyną niedosłuchu przewodzeniowego może być guz nowotworowy rozwijający się np. w obrębie nerwu słuchowego. Jeśli kłopoty z prawidłowym odbieraniem dźwięków pojawią się nagle, zawsze powinno to stanowić powód do niepokoju.
Chcesz wiedzieć więcej na temat niedosłuchu i aparatów słuchowych? Wejdź na https://www.brandvital.eu/
Jakie są objawy niedosłuchu przewodzeniowego?
Ubytek słuchu typu przewodzeniowego może występować jedno- lub obustronnie. Chory skarży się na problemy ze słyszeniem, często z towarzyszącym uczuciem zatkania ucha. Wrażenia są porównywane do słyszenia pod wodą lub poprzez uszy przysłonięte dłońmi – dźwięki otoczenia są przytłumione, trudne do właściwego zinterpretowania.
Niezakłócona zostaje natomiast kontrola własnego głosu, dlatego chory nie mówi zbyt głośno, co bywa typowe dla osób niedosłyszących. Jeżeli niedosłuch powstał na skutek choroby ucha, może pojawić się ból bądź wysięk z kanału słuchowego. Zdarza się, że pojawiają się inne dolegliwości towarzyszące, takie jak szumy uszne czy zawroty głowy.
Głuchota przewodzeniowa – badania
Jednym z podstawowych badań wykorzystywanych w diagnostyce niedosłuchu przewodzeniowego jest otoskopia. Badanie polega na wizualnej ocenie drożności i kondycji kanału słuchowego przy użyciu otoskopu. Lekarz sprawdza stan błony bębenkowej i kosteczek słuchowych, co pozwala wstępnie określić, czy przyczyną problemów ze słuchem jest uraz mechaniczny.
Ważnym badaniem jest również tympanometria, podczas której mierzy się odbicie fal dźwiękowych od błony bębenkowej przy zmianie ciśnienia wewnątrz kanału słuchowego. Jeśli niedosłuch wynika z zapalenia ucha, tympanometria z pewnością to wykaże.
Audiometria z kolei pozwala określić próg słyszenia, co daje możliwość stwierdzenia, z jakim rodzajem upośledzenia słuchu mamy do czynienia i jaki jest jego stopień. Badanie wykazuje najcichszy dźwięk słyszalny dla badanego.
Warto wiedzieć, że w niektórych specjalistycznych sklepach medycznych (np. w Brandvital) badanie słuchu można przeprowadzić za darmo. Zdarza się również, że oferują dojazd protetyka słuchu do domu pacjenta.
Jak leczyć niedosłuch typu przewodzeniowego?
Terapia przewodzeniowego ubytku słuchu polega przede wszystkim na usunięciu bezpośredniej przyczyny niedosłyszenia. W przypadku zapalenia ucha zastosowanie znajdują leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, jeśli winowajcą jest korek woskowinowy, pomoże najpewniej ambulatoryjny zabieg płukania ucha. Bardziej skomplikowanych działań mogą wymagać pacjenci z ciałem obcym w kanale słuchowym lub po urazie – zdarza się, że konieczne jest przeprowadzenie leczenia chirurgicznego.
Jeżeli niedosłuch przewodzeniowy ma charakter stały, w leczeniu wykorzystuje się aparat słuchowy, w którego dopasowaniu pomoże wykwalifikowany protetyk słuchu. Wybór odpowiedniego modelu aparatu wewnątrz- lub zewnątrzusznego dyktowany jest wynikami badań, preferencjami pacjenta i jego możliwościami finansowymi.