U ludzi można wydzielić dwa typy nużeńców: nużeniec ludzki oraz nużeniec krótki. Czym jest ten niepożądany acz szeroko rozpowszechniony pasożyt? Nużeńce to mikroskopijne pajęczaki wywołujące chorobę – nużyce, inaczej demodekozę.
Nużeniec – czym jest?
Najczęściej występujący to nużeniec ludzki, który jest roztoczem pasożytniczym o wielkości do 0,3 mm przez co jest niewidoczny dla ludzkiego oka. Idealnym środowiskiem, w którym nużeńce odnajdują sprzyjające warunki, jest wilgotna, ciepła i łojotokowa skóra. Ich głównym pożywieniem są lipidy z wydzieliny gruczołów łojowych, obumarły naskórek, łój oraz przesącz osocza krwi. Dlatego najczęściej spotykane są w gruczołach łojowych okolicy twarzy i przewodów słuchowych, a także w mieszkach włosowych brwi i rzęs. Na sprawne przemieszczanie się tych stawonogów, po organizmie żywiciela, wpływ ma obecność aż czterech par odnóży. Inną ich cechą charakterystyczną jest robakowaty, obły kształt.
Zakażenie nużeńcem i wywołane choroby
Złą wiadomością jest, że do zakażenia może dojść w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą zarażoną lub za pośrednictwem przedmiotów codziennego użytku. Nużycą można zarazić się używający tych samych przyborów co osoba zarażona, a także np.: w drogeriach używających tych samych testerów kosmetyków czy u fryzjera lub kosmetyczki.
Jak rozprzestrzenia się nużeniec ludzki? Pasożyty te składają jaja i to właśnie one są roznoszone. Mogą być przenoszone z prądem powietrza, kurzem – co niestety stwarza nieograniczone możliwości ekspansji na kolejnych żywicieli.
Większość przypadków zakażeń nużeńcem przebiega bezobjawowo. Choroba wywoływana jest tylko u osób z grupy zwiększonego ryzyka, czyli w tym przypadku u alergików, osób z obniżoną odpornością, żyjących w przewlekłym stresie czy też u osób powyżej 70 roku życia.
Postać demodekozy ocznej (inna nazwa nużycy) zależy od gatunku nużeńca jaki zaatakował organizm. Może występować pod postacią przedniego zapalenia brzegów powiek (wywoływanego przez nużeńca ludzkiego) lub zapalenia gruczołów Meiboma (wywoływanego przez nużeńca krótkiego).
Demodekoza oczna
Niejednokrotnie, symptomy pojawiające się podczas nużycy, mylone są z innymi schorzeniami. Z reguły przypominają inne choroby o podłożu dermatologicznym, przez co postawienie trafnej diagnozy zajmuje dużo czasu.
W przebiegu nużycy pojawiają się takie objawy jak świąd, zaskórniki, wągry, wykwity rumieniowo-grudkowo-krostkowe, zapalenie mieszków włosowych, przesuszenie skóry, rogowacenie naskórka czy mleczno-brunatne przebarwienia. Najczęściej można zaobserwować je na skórze twarzy, owłosionej skórze głowy ale również na karku, szyi czy klatce piersiowej. Czasami obecność nużeńca powiązana jest również z takimi chorobami jak trądzik różowaty czy łojotokowe zapalenie skóry. Wśród objawów ocznych można wyróżnić symptomy takie jak świąd, pieczenie, łzawienie oraz nadmierną wrażliwość na światło.
Rozpoznanie choroby może odbyć się wyłącznie w laboratorium pod mikroskopem. Analizie poddawane są próbki pobrane z miejsc bytowania domniemanego pasożyta, np. w postaci wydzieliny gruczołów łojowych czy fragmentów martwego naskórka.
Leczenie
Po postawieniu odpowiedniej diagnozy można przystąpić do leczenia. Podejmuje się je tylko w przypadkach objawowych. W takim wypadku stosuje się miejscowe preparaty z lekiem przeciwpasożytniczym jednocześnie stosując antybiotyk.
Leczenie trwa tak długo, aż wszystkie osobniki nie zostaną zlikwidowane – dorosłe larwy, nimfy i jaja. Pasożyty wykazują wrażliwość na naturalne środki, ogólnodostępne, takie jak mięta pieprzowa, szałwia hiszpańska czy olejek z drzewa herbacianego.
Zakażenie przez nużeńce może spotkać nas wszędzie, dlatego warto wiedzieć jak minimalizować to ryzyko. Ciekawym rozwiązaniem są chusteczki do specjalistycznej higieny powiek i skóry wokół oczu Demoxoft Plus Clean. Pomagają one skutecznie usunąć wszelkie zanieczyszczenia, a zawartość specjalnych środków powierzchniowo czynnych tj. olejek z szałwii hiszpańskiej, liofilizowany aloes oraz olejek z drzewa herbacianego, pozwala skutecznie złagodzić świąd i pieczenie, które towarzyszy stanom zapalnym.
