Odra u dzieci

Jest o bardzo rozpowszechniona wirusowa choroba zakaźna, atakująca zazwyczaj dzieci. Nie dotyczy ona raczej niemowląt w pierwszych czterech miesiącach życia, ponieważ w ich krwi znajdują się jeszcze przeciwciała przekazywane w okresie ciąży z organizmu matki. Odrę przechodzi się tylko raz w życiu. Choroba występuje w formie epidemii o małym zasięgu. W przypadku nieszczepionych dzieci, głownie w wieku do 3 lat, choroba ta niesie ze sobą duże niebezpieczeństwo.

Jakie są przyczyny wystąpienia odry?

Do zakażenia dochodzi przede wszystkim drogą kropelkową (wirus utrzymuje się lepiej w wilgotnym środowisku), ale także przez bezpośredni kontakt, na przykład dotyk, szczególnie w początkowym stadium choroby. Niebezpieczeństwo to dotyczy każdego, kto nie przechodził jeszcze odry, a ma kontakt z chorym.

Objawy odry wieku dziecięcego

– Kaszel i katar

– Gorączka

– Obrzęk ciała

– Czerwonawe plamki widoczne na błonie śluzowej jamy ustnej

– Wysypka na twarzy i całym ciele

Jak leczy się odrę u dzieci?

Dzieci należy chronić poddając je szczepieniom. Jeżeli dziecko było wcześniej szczepione, a mimo to zachorowało na odrę (jednorazowe szczepienie nie daje bowiem pełnej odporności), przebieg choroby jest łagodniejszy. Gdy doszło już do zakażenia, rozwoju choroby nie można powstrzymać. Pacjent musi pozostać w łóżku (przez pierwszy tydzień odizolowany), aby uniknąć przeziębienia lub zapalenia płuc. Podaje się leki przeciwgorączkowe oraz łagodzące ból gardła i kaszel. Przy powikłaniach podaje się antybiotyki.

Kiedy należy wezwać lekarza?

W przypadku odry wizyta lekarza jest konieczna. Będzie on mógł przede wszystkim stwierdzić, czy nie chodzi przypadkiem o podobną w objawach różyczkę.

Jak postąpi lekarz?

Lekarz kategorycznie nakaże pozostać w łóżku, aby uniknąć powikłań w postaci zapalenia ucha środkowego, zapalenia płuc, a w bardzo rzadkich przypadkach odrowego zapalenia mózgu. Lekarz przepisze również odpowiednie preparaty zwiększające odporność organizmu.

Przebieg choroby

Czas inkubacji odry wynosi od 10 do 12 dni. Objaw fazy początkowej to podwyższona temperatura ciała utrzymująca się 2-4 dni, której towarzyszy katar i suchy, ostry kaszel. W jamie ustnej, na błonie śluzowej policzków, na wysokości górnych i dolnych zębów trzonowych widoczne są niewielkie białe plamki z czerwona otoczką. Są to tzw. plamki Fiłatowa-Koplika, utrzymujące się przez około 1-2 dni, będące nieomylnym symptomem odry.

W kolejnej fazie choroby następuje atak gorączki sięgającej 39-40 (stopnie) C oraz pojawia się wysypka. Jest ona widoczna najpierw na twarz i za uszami, a następnie rozprzestrzenia się na całe ciało. Wysypka ma postać niewielkich, lekko wypukłych, jasnoczerwonych plamek, które później zlewają się w jedną całość. Nie towarzyszy jej uczucie swędzenia. Wszystkie objawy choroby ustępują po 4-5 dniach. W okresie zdrowienia skóra łuszczy się na całym ciele oprócz wewnętrznej strony dłoni i podeszw stóp. W ciężkim przypadku odry gorączka przekracza 41 (stopni) C i może dojść do tzw. zamroczenia gorączkowego i utraty przytomności.

Czy odra jest chorobą niebezpieczną?

Niebezpieczne mogą być choroby wtórne, prowadzące do różnego rodzaju powikłań: zapalenia płuc i mózgu oraz porażenia.

W jaki sposób można uniknąć odry?

Ochrona przed zachorowaniem na odrę polega na szczepieniu już bardzo małych dzieci. Pierwsze szczepienie wykonuje się w 13-14 miesiącu życia, a następnie powtarza się je w 7 roku życia. Dzięki szczepieniom zachorowalność znacznie zmalała, a umieralność dzieci z powodu odry jest niewielka. Jeżeli nie przeprowadzi się szczepienia, pozostaje unikanie kontaktu z chorymi na odrę.