Do udaru mózgu dochodzi w wyniku zablokowania dopływu krwi do pewnej części mózgu, prowadzącego do martwicy tkanki mózgowej. Przyczyną są najczęściej zmiany naczyniowe: zakrzepy, zatory i krwotoki śródmózgowe oraz podpajęczynówkowe. U chorych nagle dochodzi do zaburzeń świadomości, a na całym ciele występuje zimny pot. Pojawia się też coraz silniejsza dusznica, zawroty głowy, zaburzenia widzenia oraz paraliż, który najczęściej występuje po jednej stronie ciała. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast wezwać pogotowie.
Informacje
Informacji o możliwościach opieki nad pacjentem po udarze mózgu w ambulatorium lub klinice oraz możliwościach rehabilitacji poszpitalnej należy szukać w:
- Kasach Chorych
- Wydziałach Pomocy Społecznej w urzędach gminnych
- Wydziałach Zdrowia w urzędach gminnych
- Oddziałach Caritas i Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej
Jak wygląda opieka po udarze mózgu?
Już w karetce pogotowia lekarz stabilizuje czynności oddechowe oraz pracę serca i układu krwionośnego chorego. W szpitalu, na oddziale intensywnej terapii próbuje się usunąć przyczyny udaru mózgu i leczyć jego objawy. Następnie możliwie szybko rozpoczyna się rehabilitację pacjenta – im wcześniej, tym większa jest szansa na poprawę stanu chorego.
Przebieg rehabilitacji
Jeszcze w szpitalu wprowadza się gimnastykę zdrowotną i specjalne ćwiczenia oddechowe, mające doprowadzić do ustąpienia lub zmniejszenia paraliżu. Również zaburzenia mowy powinny być leczone przez logopedę wtedy, gdy pacjent jeszcze leży w łóżku szpitalnym. Ponieważ rehabilitacja pacjenta po udarze mózgu jest ściśle uzależniona od nasilenia konkretnych objawów, najczęściej koniczne jest skierowanie pacjenta na specjalny oddział rehabilitacyjny.
Kontynuacja leczenia
Jeżeli w szpitalu nie ma takiego oddziału, pacjent z udarem mózgu powinien być jak najszybciej skierowany do kliniki rehabilitacyjnej. Koszty pobytu w szpitalu i klinice rehabilitacyjnej pokrywają kasy chorych.
Odpowiednia opieka
Rehabilitacja pacjenta po udarze wymaga zazwyczaj pracy zespołu, zazwyczaj neurologa, fizykoterapeuty, często też logopedy lub innych terapeutów. Usprawnienie ruchowe powinno się rozpocząć możliwie szybko. Stosuje się między innymi trening ruchowy i ćwiczenie poruszania się w wózku inwalidzkim, naukę posługiwania się niezbędnym sprzętem rehabilitacyjnym, ćwiczenie wymowy oraz masaż i odpowiednią gimnastykę. Ważna jest też opieka psychologiczna nad pacjentem.
Rehabilitacja zawodowa
Lekarz stwierdza w jakim stopniu, możliwy jest powrót pacjenta po udarze mózgu do życia zawodowego. Jeszcze w trakcie rehabilitacji pacjent może uzyskać niezbędne informacje o możliwości powrotu do pracy np. od pracowników Kasy Chorych i Urzędu Pracy. Niekiedy konieczne może okazać się szkolenie w celu zdobycia nowych umiejętności lub podjęcie pracy w zakładzie pracy chronionej czy spółdzielni inwalidzkiej. Zdarza się czasem, że pracodawca zgadza się na stopniowy powrót do pracy, początkowo tylko na parę godzin tygodniowo.
Wniosek o przyznanie renty
W przypadku gdy, mimo wszelkich starań i rehabilitacji, chory nie jest w stanie podjąć pracy, powinien on złożyć wniosek w inspektoracie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, uzupełniony o dokumentację lekarską, o przyznanie mu renty z powodu niezdolności do pracy. Jeżeli istnieje taka możliwość należy kontynuować ćwiczenia gimnastyczne i trening wymowy. W przypadku gdy udzielanie pomocy w domu jest niemożliwe lub pomoc jest niewystarczająca, chory powinien zgłosić się do ambulatorium przyszpitalnego lub do domu dziennej opieki.
Powrót do zdrowia
Powrót do sprawności ruchowej może przebiegać różnie u poszczególnych pacjentów. Zależy on nie tylko od zastosowanych metod rehabilitacyjnych, ale także w dużej mierze od nastawienia oraz chęci samych chorych. Niektórzy pacjenci, którzy początkowo byli całkowicie sparaliżowani, z czasem stają się zupełnie samodzielni, zaś stan innych pogarsza się i stają się coraz bardziej zależni od otoczenia. Ogromnie ważne są również wyrozumiałość oraz cierpliwość względem chorego. W Wielu miastach osoby dotknięte chorobą zakładają grupy samopomocy, które mogą współpracować z lekarzami, terapeutami, logopedami i pracownikami socjalnymi. Wzajemna pomoc i wymiana doświadczeń są także często bardzo pomocne w powrocie do zdrowia.
Adresy
Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów
Zarząd Główny
00-024 Warszawa
Al. Jerozolimskie 30
Tel. 22 827-09-15
Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem
Zarząd Główny
02-232 Warszawa
Łopuszańska 38H
02-232 WarszawaTel.: 608 202 994
Fundacja Aktywnej Rehabilitacji „FAR”
02-574 Warszawa
Łowicka 19
Tel.: 22 651 88 03
Fundacja Ochrony Zdrowia Inwalidów
00-362 Warszawa
Gałczyńskiego 4
Tel. 22 826 14 76
www.fozi.org.pl