Pierwsza wizyta u ginekologa może wiązać się z dużym stresem. Wykonywanie badań profilaktycznych jest jednak niezbędnym krokiem do zachowania zdrowia. Wczesne wykrycie wszelkich niepokojących zmian pozwala na szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenie i pełny sukces terapeutyczny.
Kiedy powinna odbyć się pierwsza wizyta u ginekologa?
Wiele osób uważa, że na wizytę ginekologiczną można zgłosić się dopiero po rozpoczęciu współżycia. Jest to jednak szkodliwy mit. Pierwsza wizyta u ginekologa powinna odbyć się tuż po rozpoczęciu przez dziewczynkę miesiączkowania. W większości przypadków jest to około 11-14 roku życia. Jeżeli jednak występują jakieś niepokojące objawy ze strony układu rozrodczego, które zamanifestowały się przed rozpoczęciem miesiączkowania, należy zgłosić się do lekarza rodzinnego lub do ginekologa dziecięcego.
Jeżeli do pierwszej wizyty nie doszło po rozpoczęciu miesiączkowania, kobieta powinna zgłosić się do ginekologa przed rozpoczęciem współżycia. Nastolatki muszą zgłosić się na wizytę ginekologiczną w obecności opiekuna prawnego lub rodzica. Nie musi być on obecny w gabinecie, ale musi on wyrazić zgodę na badanie i ewentualne wdrożenie leczenia.
Jak przygotować się do wizyty?
Specjaliści – warszawscy ginekolodzy z przychodni Medica2000 radzą: Do rutynowej wizyty ginekologicznej nie trzeba specjalnie się przygotowywać. Wystarczy zadbać o podstawowe zasady higieny – wziąć prysznic rano lub wieczorem i umyć zewnętrzne narządy rozrodcze. Nie trzeba myć się tuż przed samą wizytą. W wielu gabinetach znajdują się bidety służące do podmycia się, korzystanie z nich nie jest jednak konieczne. Jeżeli dla pacjentki badanie będzie wtedy bardziej komfortowe – można z tego udogodnienia skorzystać. W przypadku gdy podejrzewamy u siebie infekcję intymną nie powinno się myć tuż przed samą wizytą, ponieważ może utrudnić to diagnostykę. Na wizytę nie trzeba się depilować, jeżeli nie ma się w zwyczaju tego robić.
Przed wizytą należy przypomnieć sobie daty ostatnich miesiączek, ich czas trwania oraz długość cyklu. Przed wejściem do gabinetu warto również oddać mocz, badanie ginekologiczne będzie wtedy bardziej komfortowe. Jeżeli jednak kobieta nigdy nie współżyła, przed wizytą powinna dużo wypić, tak aby wypełnić pęcherz moczowy. U kobiet, które nie współżyły USG narządu rodnego wykonuje się przez powłoki brzuszne, dlatego w chwili wykonywania badania pęcherz powinien być pełny.
Jak przebiega wizyta u ginekologa?
Wizyta u ginekologa rozpoczyna się od zebrania wywiadu lekarskiego. Lekarz ginekolog zapyta o datę ostatniej miesiączki, długość cyklu, objawy towarzyszące krwawieniu miesięcznemu, o to czy współżyjemy, o formę stosowanej antykoncepcji, ryzykowne zachowania seksualne, ogólny stan zdrowia, choroby przewlekłe i nowotworowe występujące w rodzinie. Po przeprowadzeniu wywiadu lekarz poprosi nas o rozebranie się od pasa w dół.
Następnie lekarz ogląda zewnętrzne narządy rodne – jest to więc badanie całkowicie bezbolesne.
U kobiet, które współżyły kolejnym etapem badania ginekologicznego jest badanie przy pomocy wziernika. Lekarz ocenia w ten sposób ujście szyjki macicy. Jeżeli jest to wizyta profilaktyczna w tym momencie ginekolog może pobrać cytologię przy pomocy specjalnej szczoteczki. Drugą częścią badania jest tzw badanie zestawione, dwuręczne. Palce jednej ręki lekarz wprowadza do pochwy, natomiast drugą przez powłoki brzuszne ocenia wielkość i położenie macicy i jajników, ich ruchomość, bolesność.
Kolejnym krokiem jest wykonanie USG narządu rodnego. Najlepszy i najbardziej wyraźny obraz uzyskuje się przy badaniu przez pochwę. Pęcherz moczowy powinien być pusty. U dziewic USG wykonuje się przez powłoki brzuszne przy wypełnionym pęcherzu lub (bardzo rzadko) przez odbyt.
Ostatnim elementem rutynowego badania ginekologicznego jest badanie palpacyjne piersi. Lekarz może odstąpić od wykonywania badania palpacyjnego i skierować pacjentkę na USG piersi lub wykonać je samodzielnie. Kobiety, które ukończyły 25 lat powinny raz w roku wykonywać profilaktyczne USG piersi.
Po przeprowadzeniu pełnego badania ginekologicznego lekarz podaje pacjentce zalecenia, omawia wyniki badań, w razie potrzeby zleca dalszą diagnostykę lub wydaje receptę.
