W przebiegu białaczki limfatycznej dochodzi do zmiany komórek (limfocytów) w węzłach chłonnych oraz innych tkankach limfatycznych. Limfocyty bardzo szybko rozmnażają się, zwiększa się ich ilość, dostają się one do szpiku kostnego oraz krwi. Na ten rodzaj białaczki najczęściej chorują osoby w podeszłym wieku.
Choroba rozpoczyna się zwykle bezobjawowo. W innych przypadkach pierwszym symptomem jest bolesne powiększenie węzłów chłonnych. Innymi objawami towarzyszącymi przewlekłej białaczce limfatycznej jest osłabienie, brak apetytu, duszność podczas wysiłku fizycznego oraz uczucie pełności W nadbrzuszu. Ponieważ objawy nie są charakterystyczne, przewlekła białaczka limfatyczna często jest wykrywana przypadkowo, podczas badania morfologii krwi wykonywanego z innych powodów.
Częstym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych oraz śledziony i wątroby. W stadium bardziej zaawansowanym może występować bladość skóry oraz skłonność do krwawień i powstawania wybroczyn po niewielkich urazach na skórze i śluzówce. W rzadkich przypadkach pojawiają się zmiany skórne w postaci nacieków z komórek limfatycznych.
Przewlekła białaczka limfatyczna przyczyny
Przyczyny tej choroby do chwili obecnej nie zostały wykryte. Pewną rolę niewątpliwie odgrywają czynniki dziedziczne. Objawy białaczki powstają, gdy zmienione nowotworowo limfocyty dostają się do szpiku kostnego oraz krwi i wypierają z nich prawidłowe komórki krwi.
Objawy przewlekłej białaczki limfatycznej
– Powiększenie węzłów chłonnych.
– Brak apetytu, osłabienie.
– Duszność podczas wysiłku.
– Uczucie pełności w nadbrzuszu.
– Powiększenie wątroby i śledziony.
– W zaawansowanym stadium bladość skóry, powstawanie wybroczyn i wzmożona skłonność do krwawienia.
– Zmiany skórne (egzema).
Przewlekła białaczka limfatyczna leczenie
Zasadniczo istnieją trzy metody leczenia. Po pierwsze można stosować cytostatyki. Są to leki, które hamują powstawanie i dojrzewanie komórek zmienionych nowotworowo. Niestety wpływają one niekorzystnie także na zdrowe komórki. Z tego powodu stosowane są głównie, aby zatrzymać rozwój choroby.
Kolejną metodą jest podawanie kortykosterydów. Zastosowanie tych leków może doprowadzić do bardzo szybkiej poprawy. Czas jej trwania jest niestety przeważnie krótki.
Leczenie kortykosterydami również nie jest pozbawione działań ubocznych. W przypadku dłuższego podawania pojawiają się zaburzenia przemiany materii, może ujawnić się cukrzyca, często występują infekcje.
Trzeci sposób polega na naświetlaniu powiększonych węzłów chłonnych, śledziony oraz wątroby. Metoda ta, należy jasno to powiedzieć, nie zapewnia wyleczenia. Może jednak zmniejszyć dolegliwości na dłuższy czas.
Co można zrobić samemu?
Nie jest możliwe samodzielne leczenie przewlekłej białaczki limfatycznej.
Kiedy należy zgłosić się do lekarza?
Objawy choroby nie zawsze występują. Jednakże, gdy przedstawione wyżej symptomy utrzymują się przez dłuższy okres, konieczne jest zasięgnięcie porady lekarskiej.
Jak postąpi lekarz?
Podczas rutynowego badania kontrolnego lekarz może ocenić wielkość węzłów chłonnych, wątroby oraz śledziony. Następnie zaleci badanie krwi oraz szpiku kostnego. Po uzyskaniu wyników podejmie decyzję o sposobie leczenia.
Przebieg choroby
Przebieg przewlekłej białaczki limfatycznej jest dość różnorodny, najczęściej jednak początek choroby ma charakter powolny. Komórki nowotworowe w coraz większej ilości naciekają szpik kostny oraz krew i hamują powstawanie prawidłowych komórek krwi. Ma to poważne następstwa. U pacjenta pojawia się niedokrwistość (anemia), w wyniku zmniejszenia się ilości płytek krwi występuje wzmożona skłonność do krwawień. Spada również poziom granulocytów, powodując obniżenie odporności.
W dalszym przebiegu choroby mogą pojawić się zaburzenia w układzie immunologicznym (odpornościowym), co objawia się występowaniem tzw. chorób z autoagresji. Organizm traci zdolność rozpoznawania własnych komórek i niszczy je, tak jakby były obce.
WAŻNE
Jeżeli w rodzinie wystąpił przypadek przewlekłej białaczki limfatycznej, należy regularnie powtarzać u siebie badanie morfologiczne krwi. Im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym większe są szanse na skuteczne leczenie.
