Przewlekła niewydolność nerek to choroba wynikająca z poważnych zaburzeń czynności wydalniczej, wewnątrzwydzielniczej i metabolicznej nerek. Chory zazwyczaj nie zauważa stopniowego spadku wydolności tego narządu. Słabo dostrzegalne początkowe objawy przewlekłej niewydolności nerek to np. wzmożone pragnienie, uczucie parcia na pęcherz moczowy i blada cera. Objawy nasilają się w miarę postępowania choroby i stają się coraz poważniejsze. Występują duszności, uszkodzenia nerwów, impotencja, a czasami również groźna dla życia śpiączka.
Przyczyną tych objawów jest brak równowagi w gospodarstwie wodnej i elektrolitowej oraz podwyższone stężenie mocznika.
Jakie są przyczyny przewlekłej niewydolności nerek?
Nerki to narządy pełniące wiele funkcji i mające skomplikowaną budowę. Dlatego też różne mogę być przyczyny ich przewlekłej niewydolności w organizmie.
– prawie połowa przypadków przewlekłej niewydolności nerek powstaje na skutek kłębuszkowego zapalenia nerek. Do zmian w kłębuszkach nerkowych dochodzi najczęściej pod wpływem czynników immunologicznych. Stąd też kłębuszkowe zapalenie nerek określa się czasami jako chorobę autoimmunologiczną. Opisany rodzaj zapalenia nerek może na przykład rozwinąć się jako powikłanie szkarlatyny.
– drugą co do częstości przyczyną przewlekłej niewydolności nerek jest odmiedniczkowe zapalenie nerek. Przyczyną schorzenia może być zakażenie dróg moczowych, które obejmuje swym zakresem także nerki; może być ono wywołane między innymi przez kamienie nerkowe.
– kamienie nerkowe mogą uszkodzić nerkę również w inny sposób- blokując odpływ moczu. Taki blok także może być przyczyną przewlekłej niewydolności nerek.
– choroby uszkadzające naczynia np. cukrzyca, to kolejna grupa możliwych przyczyn przewlekłej niewydolności nerek. Poza tym, wśród rzadszych przyczyn można wymieniać torbiele nerki. Ich obecność w znacznym stopniu może upośledzać czynności narządu.
Jak leczy się przewlekłą niewydolność nerek?
Najpierw należy wyrównać gospodarkę wodną i mineralną organizmu. Jeśli choroba nie jest jeszcze zaawansowana, można przywrócić czynność nerek za pomocą środków moczopędnych. Stosowanie odpowiedniej diety ma w przypadku tej choroby duże znaczenie.
W cięższych przypadkach konieczne jest leczenie dializą. Przez specjalny aparat krew jest filtrowana pozanerkowo i oczyszczana z substancji toksycznych dla organizmu m. in. mocznika. Jeśli nie uda się usunąć przyczyn przewlekłej niewydolności nerek, regularne dializy konieczne będą do końca życia. Przeprowadza się je 2-3 razy w tygodniu.
Najlepsze wyniki w leczeniu choroby daje przeszczepienie nerki. Jeżeli jest udane, bez obaw można przerwać dializoterapię.
Przebieg choroby
Przewlekła niewydolność nerek ma najczęściej charakter postępujący. Może dochodzić także do różnych powikłań. Często mają miejsce zakażenia bakteryjne, na przykład zapalenie płuc lub trzustki. Ponadto w organizmie dochodzi do licznych zaburzeń w gospodarce elektrolitowej.
Należy liczyć się z tym, że po transplantacji nerki mogą wystąpić powikłania: organizm może odrzucić przeszczepiony narząd. Chory musi ponownie poddać się dializie.
Objawy przewlekłej niewydolności nerek:
– wzmożone pragnienie, blada cera
– częste oddawanie moczu
– duszności
– uszkodzenia nerwów
– impotencja
– wymioty, czkawka
– otępienie psychiczne
– śpiączka
Ważne:
Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek powinni unikać niektórych leków. W związku z tym wymaga się od nich szczególnej uwagi. Zażycie każdego leku, nawet dostępnego bez recepty, musi być uprzednio skonsultowane z lekarzem.
Kiedy należy zgłosić się do lekarza?
Wymienione objawy, pojawiające się w początkowym okresie przewlekłej niewydolności nerek, mogą mieć również inną przyczynę. Dlatego konieczne jest zawsze zbadanie chorego przez lekarza rodzinnego.
Co można zrobić samemu?
Leczenie przewlekłej niewydolności nerek powinien prowadzić jedynie doświadczony lekarz. Pacjent może jednak wspomóc terapię. Zazwyczaj niezbędne jest dostarczenie odpowiedniej ilości płynów. Od chorego wymaga się także, by ściśle przestrzegał ilości spożywanych napojów.
