× Portal pełni rolę zaplecza SEO i treści na nim są treściami sponsorowanymi. Informacje znajdujące się na portalu nie są poradami medycznymi. Aby zasięgnąć porady medycznej, należy skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub specjalistą.
Choroby serca

Kardiomiopatia

Serce jest mięśniem wielkości mniej więcej zaciśniętej pięści. Struktura tego mięśnia różni się jednak od innych mięśni organizmu ludzkiego. Włókna mięśnia sercowego są ze sobą posplatane, a błony komórkowe wykazują wyjątkowo dużą przepuszczalność. Dlatego też impulsy, które generują skurcz serca, mogą się bardzo łatwo rozprzestrzeniać.

Dzięki swojej budowie serce nie potrzebuje impulsów nerwowych, by mogło bić. Posiada własny rytm, który powstaje automatycznie i pobudza pracę serca.

Objawy chorób mięśnia sercowego:

– brak tchu,

– bóle w klatce piersiowej,

– łatwe męczenie się,

– kołatanie serca,

– silny lęk

Serce jest wrażliwe na niedobór tlenu. Podczas gdy inne mięśnie potrafią podczas wysiłku lepiej wykorzystać zawarty w krwi tlen i magazynować go, mięsień sercowy potrzebuje zwiększenia ukrwienia. Nawet niewielkie niedobory tlenu stosunkowo łatwo powodują jego uszkodzenie.

Najczęstsze choroby mięśnia serca

Pod pojęciem schorzeń mięśnia sercowego (kardiomiopatii) rozumie się takie choroby, które prowadzą do pogrubienia mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa), osłabienia i zmniejszenia grubości (kardiomiopatia rozstrzeniowa) lub spadku jego elastyczności i stwardnienia (kardiomiopatia restrykcyjna).

Kardiomiopatia przerostowa

Przyczyną kardiomiopatii przerostowej są z reguły zapalenia lub nadmierne przeciążenie serca. Jednak schorzenie to może być również dziedziczne. Niekiedy także serce ulega przerostowi, jeśli jest zbyt długo i zbyt mocno obciążone. Dzieje się tak na przykład w przypadku wyczynowego uprawiania niektórych sportów lub długotrwałej ciężkiej pracy fizycznej.

Niedobór tlenu

Rozwojowi kardiomiopatii przerostowej sprzyja współistnienie chorób układu krążenia i naczyń krwionośnych oraz wad serca, na przykład wady zastawek. Teoretycznie sam przerost mięśnia sercowego nie powinien być szkodliwy – wzmacniałby tylko jego siłę. Problem polega jednak na tym, że powiększanie się włókien mięśniowych nie idzie w parze z rozrostem naczyń wieńcowych. Naczynia okazują się za małe w stosunku to potrzeb przerośniętego serca, nie są w stanie dostarczyć wystarczającej ilości krwi, a co z tym idzie – tlenu. Dlatego też przerośnięty mięsień sercowy jest stale niedotleniony.

Powoduje to symptomy podobne do objawów choroby wieńcowej: uczucie ucisku w klatce piersiowej, brak tchu, kołatanie serca i tępy, rozlany ból promieniujący do szyi, brody, pleców i ramion.

Leczenie

Chorobę leczy się zazwyczaj za pomocą odpowiednich leków. W niektórych przypadkach, gdy kardiomiopatia przerostowa jest bardzo zaawansowana, konieczna może być transplantacja serca.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa

Ta częsta forma kardiomiopatii spowodowana jest zastojem krwi w sercu. Dlatego też bywa często nazywana kardiomiopatią zastoinową. Nagromadzona w sercu krew rozciąga jego ściany, powodując osłabienie (rozstrzeń) i to, że stają się coraz cieńsze.

Przyczyny kardiomiopatii rostrzeniowej nie zostały jeszcze całkowicie wyjaśnione. Choroba występuje znacznie częściej u mężczyzn niż u kobiet. Na jej rozwój na pewno ma też wpływ spożywanie zbyt dużych ilości alkoholu. Objawy choroby są bardzo podobne do objawów niewydolności serca oraz zaburzeń rytmu serca. Pojawiają się problemy z oddychaniem, kaszel, częstoskurcz, obrzęki stawów, a niekiedy także bóle w klatce piersiowej i odpluwanie krwi.

Leczenie
W terapii kardiomiopatii rozstrzeniowej stosuje się zazwyczaj te same leki co w niewydolności serca lub zaburzeniach rytmu serca. Ulgę przynoszą na przykład glikozydy naparstnicy i środki moczopędne.

Ponieważ choroba zwiększa ryzyko powstania zatorów, z reguły przepisuje się także leki przeciwzakrzepowe.  Dość dobrze sprawdza się w tej roli najpopularniejszy środek przeciwbólowy, czyli kwas acetylosalicylowy (wchodzący w skład na przykład polopiryny i aspiryny). Kardiomiopatia rozstrzeniowa charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i często prowadzi do zgonu. Niekiedy konieczny jest przeszczep serca, o ile stan ogólny pacjenta jeszcze na to pozwala.

Kardiomiopatia restrykcyjna

Forma restrykcyjna kardiomiopatii jest stosunkowo rzadka. Dochodzi w niej do przerostu serca do wewnątrz i zaciskania (restrykcji) światła przedsionków i komór. Choroba wywoływana jest z reguły przez zapalenia lub też występuje jako powikłanie operacji zastawek serca.

Objawia się ona brakiem tchu, łatwym męczeniem się. Do tego dołączają objawy niewydolności serca i ciężkich wad zastawkowych. Często kończy się śmiercią, zwłaszcza w przypadku dzieci.

W leczeniu stosuje się środki wzmacniające serce i leki moczopędne.

WAŻNE!

Osoby cierpiące na schorzenia mięśnia sercowego zazwyczaj muszą przestrzegać specjalnej diety. Powinny też znacznie ograniczyć ilość soli oraz płynów dostarczanych organizmowi z pożywieniem. Ponadto w przypadku pacjentów z nadwagą konieczne jest odchudzenie się.